released January 24, 2023
official αθούρα T-shirts & cap:
www.dizzyparrot.com/products/athoura-t-shirt
www.dizzyparrot.com/products/athoura-uke-t-shirt
www.dizzyparrot.com/products/athoura-baseball-cap
--------
ALBUM REVIEWS
• Soundcheck Network (20/2-2023) - Γιώργος Μπατσαούρας
soundcheck.network/posts/athoyra-athoyra/
"Αθούρα στη Μεσολογγίτικη ντοπιολαλιά σημαίνει ομίχλη. Μια λέξη που περιγράφει σε απόλυτο βαθμό την ατμόσφαιρα που αναδύει αυτή η μουσική συλλογή ορχηστρικών κομματιών του πολυοργανίστα Χρήστου Φαρμάκη. Ο Χρήστος με μουσικές σπουδές και διακρίσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό, τα αφήνει προς το παρόν όλα αυτά πίσω και με τούτο εδώ το μουσικό project επιχειρεί την προσωπική του κατάδυση σε ήχους που ξεκλειδώνουν κλειστά παράθυρα ψυχής και φαντασίας.
Μόνο τυχαίος δεν είναι άλλωστε ο τίτλος του κομματιού που ανοίγει το album και η ‘Κατάβαση’ μας προετοιμάζει γι’ αυτό που θα ακούσουμε. Δηλαδή avant garde ακουστική ορχηστρική μουσική, με dark folk και ambient στοιχεία και κινηματογραφική ατμόσφαιρα. Στοιχειώνει ‘Ο Παλιός Μύλος’ με την απαγγελία στίχων του Λουντέμη από τη Στέλα Τουρβάτσιου, ενώ το μονοπάτι της καθόδου περνάει μέσα από ‘Το παράθυρο στο υπόγειο’ για να σε οδηγήσει στο εκπληκτικό ‘Ο κήπος με τα μαύρα λουλούδια’. Ένα κομμάτι που στέκεται αυτοτελές, σε προσκαλεί να θαυμάσεις αλλά να μην αγγίξεις τα μαύρα άνθη και το φαντάζομαι ήδη ως οδηγό για τις μελλοντικές δημιουργίες του Χρήστου. Νοητικά ο δίσκος χωρίζεται σε δύο σκέλη και με το ‘Ο ελαιώνας’ αρχίζει η άνοδος, η οποία είναι περισσότερο δύσβατη και στριφνή συγκριτικά με το πρώτο μέρος. Ζητά περισσότερο την προσοχή και την αφοσίωση σου, όπως ακριβώς και η ζωή εκεί έξω.
‘Ο χορός του ξωτικού’ ξεκινά από το Rivendell και καταλήγει στις δικές μας ρεματιές και τα λαγκάδια. Ένα βήμα πριν την έξοδο θα συναντήσεις τη ‘Σφραγισμένη πόρτα στην κορυφή της σκάλας’ και αφού την ξεκλειδώσεις το ‘Ουράνιο τόξο’ θα σημάνει το τέλος αλλά και την αρχή του επόμενου ταξιδιού μέσα από τον παιδικό σκοπό του. Τα samples με ήχους της φύσης συνδέουν το απόκοσμο με το γήινο. Ένας δίσκος που σκάβει στα ενδότερα της ανθρώπινης ψυχής με την υποτονική και μελαγχολική ατμόσφαιρα που δημιουργεί. Κάλλιστα θα έβλεπα αυτό το album ως soundtrack σε κάποια από τις ταινίες του Roman Polanski.
Το ‘Αθούρα’ δεν είναι εύπεπτο, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν το θεωρώ ελιτίστικο. Απαιτεί το χρόνο σου και επιβάλλεται να ακουστεί στην ολότητα ως ενιαίο δημιούργημα. Θα σε ανταμείψει όμως ξεκλειδώνοντας κουτάκια μνήμης και συναισθημάτων."
--------
• Τοποτηρητής (4/4-2023) - Κώστας Μαζιώτης
www.topotiritis.gr
Απόηχοι ονείρων μέσα στην ομίχλη της λιμνοθάλασσας.
Στο ντεμπούτο άλμπουμ, λοιπόν, οι ακροατές μπορούν να βρουν συνθέσεις όπου κυριαρχεί ο μινιμαλισμός, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στις τονικές εναλλαγές. Εντούτοις, οι συνθέσεις δεν στερούνται μελωδικότητας, καθώς δεν συναντούμε στριφνούς (κακο)ήχους. Γενικά, δίχως να μπορούμε να μιλήσουμε για άμπιεντ μουσική, υπάρχει μια ατμοσφαιρικότητα με σαφείς αναφορές λόγου χάρη στους Pink Floyd της εποχής του τολμηρότατου διπλού άλμπουμ τους “Ummagumma” (1969). Ο Χρ. Φαρμάκης χρησιμοποιεί πλήθος οργάνων (νυκτά, κρουστά, πληκτροφόρα κλπ) με το ιρλανδικό μπουζούκι να κλέβει τις εντυπώσεις στην πιο μελωδική στιγμή του άλμπουμ (“Ο κήπος με τα μαύρα λουλούδια”). Επίσης, στην ατμοσφαιρικότητα του ακροάματος συμβάλλουν και κάποιες ηχογραφήσεις πεδίου (field recordings). Εξάλλου, αξίζει να σημειωθεί πως στην ουσία πρόκειται για σπιτική ηχογράφηση, με την έννοια πως δεν χρησιμοποιήθηκαν οι σημαντικές ευκολίες ενός επαγγελματικού στούντιο ηχογραφήσεων, καθώς η βάση του Φαρμάκη είναι το Μεσολόγγι. Άλλωστε “αθούρα” ονομάζεται η πρωινή ομίχλη στην τοπική διάλεκτο του Μεσολογγίου.
Το άλμπουμ ενδείκνυται για ακροατές που αναζητούν καινούργια πράγματα και καθόλου τετριμμένα. Η εμπειρία της ακρόασής του μπορεί να παρομοιαστεί με εκείνη του διαλογισμού, με την διαφορά ότι το μυαλό δεν καθαρίζεται ώστε να φτάσει στο “τίποτα”, αλλά αντίθετα ηρεμεί κι μαλακώνει με την δημιουργία εικόνων.
--------
• Metal Zone (29/6-2023) - Lambros Panetas
www.metalzone.gr/reviews
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΟΜΙΧΛΗ
Σκοτεινοί και πολύ επιδραστικοί οι Αθούρα με το ντεμπούτο τους
Λοιπόν, κάπως έπεσε στα χέρια μου αυτό το ομώνυμο άλμπουμ των Αθούρα (Athoura), του προσωπικού μουσικού οχήματος του πολυοργανίστα Χρήστου Φαρμάκη. Αν και δεν τους γνωρίζω και δεν είχα και τέτοια …ακούσματα, μου κέντρισαν το ενδιαφέρον πρώτα από τη μουσική που σε κάνει να αισθάνεσαι ότι βρίσκεσαι σε ένα παραμύθι και περιπλανιέσαι μέσα σε ένα δάσος σκοτεινό και πνιγμένο στην ομίχλη!!! Και μετά για την απαγγελία κάποιων στίχων που εδώ η φωνή είναι σαν να έρχεται από το υπερπέραν, είναι όμως γλυκιά και ζεστή και σε κάνει να νιώσεις ότι το ζεις πραγματικά ότι είσαι κομμάτι αυτής της ιστορίας.
Πραγματικά δεν θα ξεχωρίσω κάποιο από τα κομμάτια που έχει ο δίσκος, γιατί πρέπει να τον ακούσεις ολόκληρο για να σε ταξιδέψει…. στα βάθη της ψυχής, με αυτή τη ….. θολή υποτονική και μελαγχολική ατμόσφαιρα που δημιουργεί!!!!
Καταλήγοντας να σας πω πως πρόκειται να ακούσετε ένα μουσικό project που σε ωθεί σε μια βαθιά ενδοσκόπηση με τους ήχους να σου ανοίγουν πόρτες και παράθυρα της ψυχής και της φαντασίας που δεν ήξερες ότι υπάρχουν.